آبادِ آبادِ آبادان  ای راز هر عشق و آبادی

باز آی و جانم بسوزان های ای تیرخورشید مردادی

ای مایه های گل اندوه سنگین تر از شانه های کوه

با سبزی نرم اقیانوس تا موج خیز غم  و شادی

دنیا جوان است و پیرم من در دردهایم اسیرم آه

بگشای چشمان دریایی آن دشت رنگین آزادی 

عذرا تر از هر زلیخایی شیرین تر از هر چه لیلایی

من موج مجنونیِ نیلم یا تیشه ی تلخ فرهادی

روزی که « من » در کنارت بود با بید ها  بی قرارت بود

چشمی نکردی نظر سویش  با - باغ ناز خدادادی –

دادم دلم را به چشمانت  سرمست و خوش از بهارانت

چون اشتران از بیابانت خار مغیلان به من دادی

برازجان – 16 خرداد 95       

 نوشته شده توسط محمد غلامی در یکشنبه 95/3/30 و ساعت 8:34 صبح | نظرات دیگران()